Το πασίγνωστο μέλος «Τη Υπερμάχω» αποδίδει η χορωδία «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στο 1ο Φεστιβάλ Βυζαντινών χορωδιών Πελοποννήσου στο θέατρο Αρχαίων Κλεωνών Νεμέας, κατά την τιμητική συμμετοχή της, σε χορωδιακή επεξεργασία του χοράρχη της Χαρ. Θεοτοκάτου, σε ιδιαίτερα γλυκύτατη, θαυμάσια εκτέλεση, τονισμένο στον πλάγιο του Δ΄ ήχο. Επί βασιλείας του Ηρακλείου (610-641μ.Χ.), το Βυζάντιο δέχτηκε επιδρομές από τους Αβάρους, υπό τον στρατηγό Σάρβαρο, την περίοδο που ο Ηράκλειος απουσίαζε στην Περσία σε αντεπίθεση κατά των Περσικών δυνάμεων. Κατά την πολιορκία της Πόλης από τους Αβάρους, ο Πατρίκιος Βώνος και ο Πατριάρχης Σέργιος εμψυχώνουν τον κόσμο ελπίζοντες εις τον Θεόν και την Υπεραγία Θεοτόκον, όταν με θαύμα, τρικυμία και ανεμοστρόβιλος καταστρέφουν ξαφνικά τα πλοία των Αβάρων και οι πολιορκούμενοι κατατροπώνουν τους απίστους. Έτσι, η Παναγία σώζει την Πόλη και ο λαός όρθιος όλη τη νύχτα ευχαριστεί τον Θεόν και την Παναγία, ψάλλοντες ύμνον τον οποίον ονόμασαν «Ακάθιστο Ύμνον». Προφανώς ο ύμνος αυτός προϋπήρχε και μάλιστα θεωρείται ότι εψάλλετο στην αγρυπνία της 15ης Αυγούστου εκάστου έτους. Απλά εκείνη την ημέρα ο ύμνος αποδόθηκε «ορθοστάδην» και αντικαταστάθηκε το ως τότε προοίμιο «Το προσταχθέν μυστικώς» με το ως σήμερα ψαλλόμενον «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ», το οποίο έδωσε δοξολογικό και εγκωμιαστικό τόνο στον ως τότε ψαλλόμενο, δογματικό ύμνο. «Στην υπέρμαχο Στρατηγό, η πόλις της Θεοτόκου, που λυτρώθηκε χάριν σ’ αυτήν από τα δεινά, αναγράφει τα νικητήρια και την παρακαλεί να την ελευθερώσει από τους ποικίλους κινδύνους, για να την δοξολογεί κράζοντας: «Χαίρε νύμφη ανύμφευτε».
ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ – ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ΄ – Θέατρο Αρχαίων Κλεωνών ΝΕΜΕΑΣ (youtube)
Χειρόγραφα
